Udinese Calcio to klub, który od lat rywalizuje w Serie A, słynący z wyszukiwania młodych talentów i ich rozwijania. Choć nie jest to drużyna, która regularnie walczy o mistrzostwo Włoch, Udinese wielokrotnie zaskakiwało kibiców świetnymi wynikami i transferami przyszłych gwiazd futbolu.
W tym artykule przyjrzymy się najlepszym zawodnikom w historii Udinese Calcio, a także przeanalizujemy aktualny skład zespołu na sezon 2024/2025. Na dzień dzisiejszy po 25 kolejkach Serie A, drużyna z Udine zajmuje 10. miejsce w tabeli. Ekipa, którą dowodzi Kosta Runjaić (były trener Legii Warszawa), prezentuje się solidnie i wciąż ma szanse na poprawienie swojej pozycji, choć walka o europejskie puchary może być trudnym wyzwaniem.
Legendy Udinese – najlepsi zawodnicy w historii
Antonio Di Natale – symbol klubu
Jeśli ktoś mówi Udinese, to pierwsze nazwisko, jakie przychodzi na myśl, to Antonio Di Natale. Napastnik przez 12 lat był twarzą klubu i stał się jego absolutną legendą. Zdobył 227 bramek w barwach Udinese i dwukrotnie został królem strzelców Serie A. Co ciekawe, mimo ofert od większych klubów, nigdy nie zdecydował się na transfer, co tylko podkreśla jego lojalność.
Di Natale trafił do Udinese w 2004 roku z Empoli i początkowo nie wskazywało to na to, że stanie się ikoną klubu. Jednak z każdym sezonem stawał się coraz ważniejszą postacią zespołu, aż w końcu stał się jego niekwestionowanym liderem. Jego największe sukcesy przypadły na lata 2009-2012, kiedy regularnie plasował się w czołówce strzelców Serie A.
Antonio Di Natale to nie tylko najlepszy strzelec w historii Udinese, ale także symbol lojalności i miłości do klubu. Jest również rekordzistą w tym zespole pod względem rozegranych meczów. Choć mógł osiągnąć więcej w większym klubie, to dla kibiców Udinese jest niekwestionowaną legendą, której nazwisko zawsze będzie kojarzone z barwami Bianconeri.
Oliver Bierhoff – król powietrznych pojedynków
Oliver Bierhoff to jedna z największych gwiazd, które przewinęły się przez Udinese Calcio. Niemiecki napastnik grał w klubie w latach 1995-1998 i był prawdziwą maszyną do zdobywania bramek. Jego siła fizyczna, skuteczność w grze głową i instynkt strzelecki uczyniły go jednym z najgroźniejszych snajperów Serie A. To właśnie w Udinese jego kariera eksplodowała, co otworzyło mu drzwi do wielkiego futbolu i reprezentacji Niemiec.
Bierhoff trafił do Udinese w 1995 roku z Ascoli i szybko pokazał swój niesamowity talent strzelecki. Już w swoim pierwszym sezonie w Serie A zdobył 18 bramek, a w kolejnych latach regularnie utrzymywał wysoką formę.
Najlepszy był dla niego sezon 1997/98, w którym strzelił 27 goli i został królem strzelców Serie A, wyprzedzając takie gwiazdy jak Alessandro Del Piero, Roberto Baggio czy Ronaldo. Dzięki jego fenomenalnej skuteczności Udinese zajęło wysokie 3. miejsce w lidze i zakwalifikowało się do Pucharu UEFA.
Jego gra głową, skuteczność i umiejętność znajdowania się w polu karnym czyniły go niepowstrzymanym dla rywali. Zdobycie korony króla strzelców ligi włoskiej i poprowadzenie zespołu z Udine do historycznego 3. miejsca na zawsze uczyniły go legendą klubu. Dla kibiców pozostaje jednym z najlepszych snajperów, jacy kiedykolwiek nosili koszulkę Udinese.
Abel Balbo – argentyński snajper, który zapisał się w historii
Abel Balbo to jeden z najlepszych napastników w historii Udinese Calcio. Argentyńczyk grał w klubie w latach 1989-1993. Był prawdziwym łowcą bramek, który zachwycał kibiców swoją skutecznością i elegancją w wykończeniu akcji. Jego gole pomogły Udinese umocnić swoją pozycję w Serie A. Zapisały go również w historii jako jednego z najlepszych strzelców klubu.
Balbo trafił do Udinese w 1989 roku z argentyńskiego River Plate. Od razu pokazał, że ma niesamowity instynkt strzelecki. Już w pierwszym sezonie zdobył 11 bramek, w drużynie, która dopiero co wywalczyła awans z Serie B. W kolejnych latach był liderem ofensywy zespołu, a jego najlepszy sezon to 1992/93, gdy zdobył 21 goli, zostając drugim najlepszym strzelcem ligi ex aequo z Roberto Baggio.
Jego skuteczność sprawiła, że stał się jednym z najgorętszych napastników na rynku transferowym, a po sezonie 1992/93 przeniósł się do AS Romy, gdzie kontynuował swoją udaną karierę.
Vincenzo Iaquinta – kluczowy napastnik złotej ery klubu
Vincenzo Iaquinta to jeden z najbardziej znanych napastników, którzy reprezentowali Udinese Calcio. W latach 2000-2007 był kluczowym zawodnikiem drużyny i jednym z jej najlepszych strzelców. Jego siła fizyczna, skuteczność oraz umiejętność gry zarówno w polu karnym, jak i poza nim uczyniły go niezwykle ważnym ogniwem zespołu, który osiągał historyczne sukcesy.
Jego doskonała forma w Udinese otworzyła mu drzwi do reprezentacji Włoch, z którą zdobył Mistrzostwo Świata w 2006 roku. Do dało mu również możliwość wielkiego transferu do Juventusu.
Iaquinta trafił do Udinese w 2000 roku z Castel di Sangro jako stosunkowo nieznany napastnik. Początkowo nie imponował skutecznością, ale z każdym sezonem rozwijał się i zdobywał coraz więcej bramek. Przełomowy był sezon 2004/05, kiedy strzelił 15 goli w Serie A. Pomógł Udinese awansować do Ligi Mistrzów po raz pierwszy w historii klubu.
Stał się liderem ofensywy i stworzył groźny duet napastników z Antonio Di Natale. Jego siła fizyczna i umiejętność gry tyłem do bramki sprawiały, że był niezwykle trudnym przeciwnikiem dla obrońców Serie A.
Vincenzo Iaquinta to jedna z ikon Udinese, która swoim wkładem pomogła klubowi osiągnąć historyczne sukcesy. Jego gole i waleczność sprawiły, że przez 7 lat był jednym z ulubieńców kibiców. Bez niego Udinese nie awansowałoby do Ligi Mistrzów, a jego późniejszy transfer do Juventusu tylko potwierdził jego klasę. Dla fanów Udinese pozostaje jednym z najlepszych napastników, jacy kiedykolwiek nosili czarno-białą koszulkę.
Roberto Sensini – argentyński lider i strateg
Roberto Néstor Sensini to jeden z najbardziej doświadczonych i wszechstronnych zawodników, którzy kiedykolwiek reprezentowali Udinese Calcio. Argentyńczyk, grający na pozycji obrońcy i defensywnego pomocnika, miał dwa okresy gry w klubie: 1996-1999 oraz 2002-2006. Przez lata był prawdziwym liderem na boisku, wyróżniając się inteligencją taktyczną, twardą grą w defensywie i umiejętnością kierowania zespołem.
Jego doświadczenie z gry na najwyższym poziomie, w tym w reprezentacji Argentyny, uczyniło go kluczowym zawodnikiem Udinese w czasach, gdy klub budował swoją silną pozycję w lidze włoskiej.
Sensini trafił do Udinese w 1996 roku z argentyńskiego Newell’s Old Boys. Niemal od razu stał się liderem defensywy. Jego umiejętność czytania gry, waleczność oraz pewność w wyprowadzaniu piłki sprawiły, że był nieocenionym ogniwem zespołu. W 1998 roku poprowadził Udinese do 3. miejsca w Serie A, co było jednym z najlepszych wyników w historii klubu.
Po grze w Parmie i Lazio, wrócił do Udinese w 2002 roku, gdzie przez kolejne cztery lata pełnił rolę mentora dla młodszych zawodników. Pomagał klubowi w osiągnięciu historycznego awansu do Ligi Mistrzów w sezonie 2004/05. W wieku 40 lat zakończył karierę jako jeden z najbardziej szanowanych zawodników w historii klubu.
Roberto Sensini to jedna z legend Udinese, zawodnik, który przez dwa okresy gry w klubie był niezastąpionym liderem defensywy i strategiem na boisku. Jego doświadczenie i taktyczna mądrość pomogły Udinese osiągnąć trzecie miejsce w Serie A w 1998 roku oraz historyczny awans do Ligi Mistrzów w 2005 roku. Dla kibiców pozostaje symbolem profesjonalizmu, lojalności i inteligentnej gry defensywnej.
Valerio Bertotto – kapitan i symbol Udinese
Valerio Bertotto to jeden z najbardziej oddanych i zasłużonych zawodników w historii Udinese Calcio. Przez 13 lat (1993-2006) bronił barw klubu, pełniąc rolę kapitana i prawdziwego lidera defensywy. Jego nieustępliwość, inteligencja boiskowa i lojalność sprawiły, że stał się jednym z najbardziej szanowanych zawodników w historii klubu.
Był ostoją defensywy Udinese w latach, gdy klub stopniowo budował swoją pozycję w Serie A, aż w końcu osiągnął historyczny sukces, jakim był awans do Ligi Mistrzów w sezonie 2004/05.
Valerio Bertotto trafił do Udinese w 1993 roku z Alessandrii Calcio i szybko stał się kluczowym zawodnikiem defensywy. Przez lata rywalizował z najlepszymi napastnikami Serie A, zawsze grając z zaangażowaniem i ogromną determinacją. Jego umiejętność organizowania linii obronnej i doskonałe czytanie gry sprawiły, że stał się kapitanem zespołu. Poprowadził Udinese do jednych z najlepszych sezonów w historii klubu.
Choć nie był najbardziej efektownym piłkarzem, jego znaczenie dla drużyny było nieocenione. Był sercem i duszą Udinese przez ponad dekadę. Choć Bertotto nie miał tak wielkiego nazwiska jak niektórzy jego koledzy, dla kibiców Udinese pozostaje legendą, która przez ponad dekadę walczyła z największymi klubami Włoch i nigdy nie zawiodła. Zaliczył 406 występów w barwatch zespołu z Udine. Pod tym względem jest na drugim miejscu w historii tego klubu, tuż za Di Natale.
Rodrigo De Paul – maestro środka pola
Rodrigo De Paul to jeden z najlepszych pomocników, którzy grali w Udinese Calcio w XXI wieku. Argentyńczyk reprezentował barwy klubu przez pięć sezonów (2016-2021) i był absolutnym liderem drużyny. Jego kreatywność, wizja gry, technika oraz zdolność do strzelania pięknych bramek sprawiły, że stał się ulubieńcem kibiców i jednym z najlepszych zawodników Serie A.
Jego świetna forma w Udinese pozwoliła mu nie tylko trafić do Atlético Madryt, ale także odegrać kluczową rolę w reprezentacji Argentyny, z którą w 2021 roku zdobył Copa América, a w 2022 roku sięgnął po Mistrzostwo Świata.
Rodrigo De Paul trafił do Udinese w 2016 roku z Valencii i od początku pokazywał ogromny potencjał. Początkowo grał jako skrzydłowy, ale z czasem został przesunięty do środka pola, gdzie rozwinął się w prawdziwego lidera drużyny.
W sezonie 2018/19 stał się najlepszym strzelcem i asystentem zespołu, zdobywając 9 goli i 8 asyst w Serie A. Przez kolejne lata był sercem drużyny, rozgrywającym, który potrafił zarówno kreować akcje, jak i strzelać kluczowe bramki. Jego wpływ na grę Udinese był nieoceniony – bez niego drużyna często traciła płynność w ataku.
Jego odejście w 2021 roku do Atlético Madryt było stratą dla Udinese, ale kibice rozumieli, że zasłużył na grę na wyższym poziomie. Wkrótce po transferze stał się kluczowym zawodnikiem reprezentacji Argentyny i pomógł jej zdobyć Copa América oraz Mistrzostwo Świata.
Rodrigo De Paul to jedna z największych gwiazd Udinese w XXI wieku. Jego technika, kreatywność i zdolność do prowadzenia gry uczyniły go niezastąpionym zawodnikiem zespołu. Przez pięć lat był liderem drużyny, a jego gole i asysty pozwalały Udinese utrzymać się w Serie A.
Alexis Sánchez – wielki talent
Kiedy Alexis Sánchez trafił do Udinese w 2006 roku, był jeszcze młodym, nieznanym szerzej zawodnikiem. To właśnie we Włoszech rozwinął swoje umiejętności i przyciągnął uwagę FC Barcelony. Następnie grał m.in. w takich zespołach jak Arsenal FC, Manchester United, Olympique Marsylia i Inter Mediolan. Chilijczyk słynął z niesamowitej techniki, szybkości i dryblingu. Na początku bieżącego sezonu Sánchez wrócił do Udine, zamykając pewien rozdział swojej kariery.
Sánchez został sprowadzony do Udinese z chilijskiego zepsołu CD Cobreloa. Początkowo był wypożyczany do chilijskiego Colo-Colo oraz argentyńskiego River Plate, by nabrać doświadczenia. Po powrocie do Włoch stopniowo budował swoją pozycję w drużynie, a już w sezonie 2010/11 stał się jedną z największych gwiazd Serie A.
Największy przełom nastąpił w marcu 2011, kiedy w meczu przeciwko Palermo zdobył cztery bramki, prowadząc Udinese do spektakularnego zwycięstwa 7:0. Był to jeden z najbardziej pamiętnych występów w historii klubu. Chilijczyk zakończył ten sezon z 12 golami i 10 asystami, a Udinese zajęło 4. miejsce w Serie A i awansowało do kwalifikacji Ligi Mistrzów.
Morgan De Sanctis – solidny fundament Udinese
Morgan De Sanctis był jednym z kluczowych zawodników Udinese Calcio w latach 1999-2007. Przez osiem sezonów bronił bramki zespołu i stał się jednym z najlepszych bramkarzy w historii klubu. Jego pewność między słupkami, refleks i doświadczenie sprawiły, że Udinese mogło rywalizować z najlepszymi drużynami Serie A, a w 2005 roku zakwalifikowało się do Ligi Mistrzów.
Morgan De Sanctis trafił do Udinese w 1999 roku z Juventusu, gdzie nie miał szans na regularną grę. Początkowo był rezerwowym, ale z biegiem czasu wywalczył sobie miejsce w pierwszym składzie. W sezonie 2002/03 stał się numerem jeden w bramce Udinese i utrzymał tę pozycję przez kolejne lata.
Był znany z doskonałego refleksu, skutecznych interwencji oraz umiejętności organizowania defensywy. Nie był bramkarzem spektakularnym jak Handanović, ale jego regularność i pewność czyniły go jednym z najlepszych golkiperów tamtej dekady w Serie A.
Samir Handanovič – strażnik bramki
Słoweński bramkarz został następną De Sanctisa. Spędził w Udinese 6 lat (2007-2013) i był jednym z najlepszych golkiperów w lidze. Jego świetne interwencje, refleks i umiejętność bronienia rzutów karnych sprawiły, że później trafił do Interu Mediolan, gdzie również odnosił sukcesy. W Udine rozegrał 212 meczów we wszystkich rozgrywkach, stając się według wielu kibiców najlepszym bramkarzem w historii klubu.
Samir Handanovič trafił do Udinese w 2004 roku, ale pierwsze sezony spędził na wypożyczeniach do takich klubów jak SS Lazio, Treviso FBC 1993 i Rimini FC, gdzie nabierał doświadczenia. Po powrocie w 2007 roku stał się pierwszym bramkarzem Udinese i szybko wyrósł na jednego z najlepszych we włoskiej lidze.
Jego niesamowita gra na linii bramkowej, pewność w powietrzu i umiejętność bronienia karnych sprawiły, że zyskał uznanie w całych Włoszech. W sezonie 2011/12 poprowadził Udinese do trzeciego miejsca w Serie A, co dało klubowi awans do eliminacji Ligi Mistrzów.
Zico – niespełniony potencjał?
Arthur Antunes Coimbra, znany jako Zico, to jedna z największych legend brazylijskiego futbolu, ale jego przygoda z Udinese Calcio była krótka, choć intensywna i pozostawiła trwały ślad w historii klubu. W 1983 roku Udinese dokonało jednego z najbardziej sensacyjnych transferów w historii włoskiej piłki, sprowadzając Zico z brazylisjkiego CR Flamengo. Było to ogromne wydarzenie. Zico był wówczas u szczytu kariery i uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy na świecie. Jego przybycie wywołało ogromny entuzjazm wśród kibiców, którzy liczyli, że uczyni Udinese jednym z czołowych klubów Serie A.
Już w pierwszym sezonie (1983/84) pokazał swoją klasę, zdobywając 19 bramek w 24 meczach, co czyniło go jednym z najskuteczniejszych pomocników w lidze. Jego styl gry, kreatywność i precyzyjne rzuty wolne uczyniły go natychmiastowym idolem wśród fanów.
Choć indywidualnie spisywał się fantastycznie, drużyna jako całość nie była w stanie walczyć o najwyższe cele. Udinese zajęło 9. miejsce w Serie A w sezonie 1983/84, a problemy finansowe klubu zaczęły komplikować sytuację. W kolejnym sezonie (1984/85) Zico zmagał się z kontuzjami i nie był w stanie powtórzyć swojej formy – zagrał tylko 15 meczów i zdobył 3 gole. Po dwóch latach opuścił Udinese i wrócił do Flamengo.
Zico jest jednym z najbardziej kultowych piłkarzy, którzy kiedykolwiek grali w Udinese, ale jego status jako klubowej legendy jest nieco inny niż w przypadku Antonio Di Natale czy Vincenzo Iaquinty. Był największą gwiazdą, jaką Udinese kiedykolwiek miało, ale jego krótki pobyt i brak większych sukcesów drużynowych sprawiają, że nie można go postawić na równi z ikonami, które spędziły w klubie wiele lat.
Polacy w Udinese
Udinese Calcio to klub, który na przestrzeni lat gościł wielu zagranicznych zawodników, w tym siedmiu Polaków. Nie wszyscy odnieśli tam sukces, ale kilku z nich zapisało się w historii klubu. Spośród wszystkich Polaków najwięcej meczów w Udinese rozegrał Marek Koźmiński, który reprezentował barwy tego klubu przez 5 lat.
Marek Koźmiński (1992-1997) – jeden z pierwszych Polaków w Udinese
Marek Koźmiński był pierwszym Polakiem, który odniósł sukces w Udinese. Trafił do klubu w 1992 roku z Hutnika Kraków i spędził tam pięć sezonów. Wystąpił w 92 meczach Serie A, co czyni go najczęściej grającym Polakiem w Udinese. Był wszechstronnym lewym obrońcą, który potrafił także grać w pomocy. Po dobrych latach w Udinese przeniósł się do Brescii, a następnie do ligi greckiej.
Piotr Zieliński (2012-2016) – największy polski talent w Udinese
Piotr Zieliński trafił do Udinese jako 16-latek z Zagłębia Lubin i przez pierwsze lata rozwijał się w młodzieżowych zespołach klubu. W 2012 roku zadebiutował w pierwszej drużynie, a jego talent szybko został dostrzeżony przez trenerów. W barwach Udinese rozegrał 20 meczów w Serie A, ale nie był kluczowym graczem zespołu. Grał w zespole przez pierwszej dwa sezony swojej kariery zawodowej, a kolejne dwa grał na wypożyczeniu w Empoli FC, gdzie dopiero rozbłysł jego talent.
Po świetnym okresie w Empoli nie otrzymał okazji do pokazania swoich umiejętności w Udine. Trafił do SSC Napoli, gdzie stał się jednym z najlepszych pomocników w Serie A.
Łukasz Teodorczyk (2018-2021) – transfer bez sukcesu
Łukasz Teodorczyk trafił do Udinese w 2018 roku po świetnych dwóch sezonach w belgijskim Anderlechcie. Miał pomóc drużynie w ofensywie. Niestety, nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Przez trzy sezony rozegrał tylko 32 mecze, głównie wchodząc z ławki rezerwowych, strzelając zaledwie 2 gole. Często zmagał się z kontuzjami i nigdy nie odzyskał formy, jaką prezentował wcześniej w Belgii. Jego pobyt w Udinese był rozczarowaniem zarówno dla klubu, jak i dla kibiców.
Piotr Czachowski (1992-1994) – talent, który nie podbił Serie A
Piotr Czachowski, uznawany w Polsce za jeden z największych talentów lat 90., trafił do Udinese w 1992 roku z Zagłębia Lubin. Dołączył do klubu w tym samym sezonie co Marek Koźmiński. Niestety, w Serie A nie zdołał się przebić – w barwach Udinese rozegrał zaledwie 11 meczów.
Miał problemy z dostosowaniem się do włoskiej ligi. Po sezonie wrócił do Polski, by później kontynuować karierę m.in. w szkockim Dundee FC.
Dariusz Adamczuk (1994-1995) – epizod w Serie A
Dariusz Adamczuk dołączył do Udinese w 1994 roku po pobycie w szkockim Dundee FC. We włoskim zespole przez jeden sezon rozegrał tylko dwa mecze. Następnie przeniósł się do portugalskiego Belenenses.
W składzie Udinese byli jeszcze Wojciech Pawłowski (2012-2015) oraz Paweł Bochniewicz (2013-2017) jednak nie udało im się zadebiutować w tym zespole.
Jak Udinese radzi sobie w sezonie 2024/2025? Obecny skład
Po 25 meczach Udinese Calcio zajmuje 10. miejsce w tabeli Serie A, co jest całkiem solidnym wynikiem. Zespół gra stabilnie, choć brakuje mu regularności. W meczach z czołowymi drużynami Udinese jednak nie sprawiło jeszcze niespodzianki. Zdarza im się również tracić punkty z niżej notowanymi rywalami.
Jeśli drużyna poprawi skuteczność w ataku i będzie bardziej konsekwentna w defensywie, może zakończyć sezon na miejscu dającym szansę na europejskie puchary. Do tej pory zespół stracił więcej goli (37) niż strzelił (32).
Najlepszymi strzelcami w obecnym sezonie są Lorenzo Lucca (9 goli w 24 meczach), Florian Thauvin (6 goli w 22 meczach) oraz Jurgen Ekkelenkamp (3 gole w 21 meczach). W asystach prowadzą Sandi Lovrić, Florian Thauvin i Hassane Kamara (po 3 asysty). Statystyki zespołu na 20.02.2025.
